CONCERT REVIEW

Weer zo'n klasseflits van Luc Gheldof,de vrij onbekende WILLIE SALOMON naar Haren laten komen.
A roots evening with the best acoustic country blues you can imagine!Jammer dat er zo weinig volk was. Willie werd in 1954 geboren, in Duitsland(Straubing).Een Duitse moeder en Amerikaanse daddy. Aan zijn accent kun je horen dat hij uit Duitsland komt.
Hij vertelt ons een groot deel van zijn leven ,op een eenvoudige en sympatieke wijze.
Hij heeft 20 jaar in Beyeren geleefd ,'Belgisch bier is even goed als de Münchener' (Oliver Kahn is daarmee niet akkoord!). Moeder wou dat hij pianolessen volgde,maar de klassieke muziek vond hij maar niks.Hij begon naar bluesplaten te luisteren.Toen hij 19 werd vertrok hij voor een zwerftoer naar Amerika.Een piano op zijn rug ,dat kon niet :dan liever een gitaar.In the States leerde hij de meesters kennen.
A Long Playing uit die periode:'Moon Goin Down' Na de oorlog in Vietnam besliste hij de Duitse nationaliteit aan te vragen.
He married a German Fraulein en hield op met muziek te maken.A break of several years.
Hij brak met zijn Gretchen( of was het Hildegard?),liet haar het huis,de kids en de hond en, back on the road ,met zijn gitaar.Sindsdien 4 CD's,de laatste in 2007 'Just in Time'. Tijd voor de muziek ,4 gitaren heeft hij meegebracht ,euh ...en ook zijn nieuwe en leuke madam van wie hij wel blues mag spelen.
Richting Delta voor 'Mississippi Blues' (Willie Brown).Een echte bluestune :mishandeld door je lady en toch van haar houden...Mr Salomon zal ons een stel vooroorlogse parels laten horen.Iedereen heeft het al begrepen :een klasbak!Een virtuoos van de fingerpicking.
Een harmonica komt te voorschijn ,'I feel so good' , tof plattelands blues .
Een nummer dat ik voor het eerst op een plaat van de Stones hoorde :'Little Red Rooster' (Willie Dixon) ,beresterk slide effecten.
I love this guitar ,I'll take it with me on a lost island:een 1930 National Triolan!Wat een klank!Van Mississippi Fred McDowell 'Write me a few lines' .Fantastisch gitaarwerk ,alles lijkt zo eenvoudig ,it looks as if he were born with a guitar in his craddle.
'Country Boy' someone who doesn't know what to do.Zijn ze echt zo naïf en onschuldig?
Ik heb nog een digitale piano in mijn auto liggen,zegt hij ,maar besnorde Willy van Toogenblik told me there's a piano on stage.
Voor hij het volgende kan spelen wordt er wat geknutseld .I have to get the right sound voor die 12 strings ,speciaal voor hem gebouwd door een Engelse vriend.
We kijgen a weird sound (een orgel in de Sint-Michiels Kathedraal..) voor 'Broke down engine' van de meester ,Blind Willie McTell.
'Meat shakin on your bones blues' fat mamas zijn mooier dan de skinny ones ,denkt hij aan Candye Kane?
A little ragtime piece 'Cincinnati Flow Rag' Reverend Gary Davis.
Een eigen nummer'Back on the road' of hoe hij vrouw en kinderen in de steek liet.
A song dedicated to my ex-wife:'Mistreated Woman Blues' ,hij heeft nog sense of humour ook!
Hij zingt 'I got a woman she treats me like a dog '.
Je zou voor minder een blues zwerver worden!
Pauze.
Set 2 start aan de piano ,it's out of tune ,but never mind.
Een klassiek 12 bar nummer ..I don't want no doctor ,doctor won't do me no good à la Champion Jack Dupree,'t is absoluut niet te horen dat hij 25 jaar lang geen piano heeft gespeeld.
Van Leroy Carr 'How long blues' .We vertoeven diep in zwart Amerika.Een treurend negergezang!
Tijd voor een boogie woogie,my legs are shaking.
Weer een juweel '9 below zero' Sonny Boy Williamson.Deze gast is een blues historicus ,but believe me, you won't be bored attending his lessons.
Een korte New Orleans interlude en hij pikt een gitaar op.A glittering Dobro,en weer een slide tune ...I got to move I can't stay here no more..of Haren verplaatst in Tennessee.
'Catfish'nog zo'n traditional .No cheap effects,right to the point.Hij is een meester op de slide.
'Sweet little Angel' OK ,iedereen speelt dit :BB King,Tampa Red ,Tommy Castro maar Willie's intro was klasse.
'Don't sell it,don't give it away' normally played lap-style,ik zal het andersom spelen.
Geleerd van Furry Lewis in 1977 (intussen gestorven) 'Going to Brownsville' .Hij is een perfectionist die ons weet te boeien.
A last one,eigen werk :' Rainy Day Blues' ,het regenachtig Duits weer deed hem verlangen naar de zon,vrolijk liedje.
We hoeven maar 15 seconden te wachten voor een encore.
A nice fingerpicking op de 12 strings 'Statesboro blues' Taj Mahal ,nog zo'n vent die weet wat country blues is.
'Pony blues' een klassieker uit de Delta répertoire en a last, last one 'Future Blues' .
Ja ,bluesfans ,toekomst of verleden,same story : zelfde kleur ,alles is zwart !
Willie Salomon sure can play and sing the blues.
Een aangename ontdekking,warm applaus! (Michel Preumont)